ul. Staromiejska 13a, Katowice Pn-Pt 8:00 - 18:00, Rejestracja Pn-Pt: 8:00 - 20:00 888 888 708
SIBO - czym jest i co warto o nim wiedzieć?
SIBO, czyli zespół przerostu bakteryjnego jelita cienkiego (Small Intestinal Bacterial Overgrowth), polega na zasiedleniu i rozroście w jelicie cienkim takich gatunków bakterii, które w normalnych warunkach tam nie występują. Najczęściej są to bakterie charakterystyczne dla mikroflory jelita grubego, a które z różnych powodów zmieniły miejsce bytowania. SIBO może być także spowodowane rozrostem bakterii, które fizjologicznie występują w jelicie cienkim, lecz w bardzo ograniczonych ilościach. Jeśli ich liczba gwałtownie się zwiększy, wówczas mówimy o przeroście bakteryjnym.
Potrzebujesz więcej informacji jak wspomóc leczenie SIBO?
Zapraszamy do kontaktu: 32 630 40 10
Przyczyny powstawania SIBO
Najczęstsze przyczyny powstawania SIBO to niedokwaśność żołądka (hipochlorydia) oraz zaburzenie działania tzw. wędrującego kompleksu mioelektrycznego (MMC). MMC, nazywany także „miotłą jelitową”, to elektromechaniczna aktywność mięśniówki jelit w okresach postu lub pomiędzy posiłkami. Jego zadaniem jest oczyszczanie jelita cienkiego z niestrawionych resztek pokarmowych oraz zbędnych bakterii. Jeśli jego funkcja jest zaburzona, może dojść do zalegania patogenów w jelicie, a następnie do ich rozrostu.
Z kolei niedokwaśność żołądka, charakteryzująca się obniżonym pH kwasu żołądkowego (np. z powodu stosowania inhibitorów pompy protonowej- IPP), stwarza dobre warunki do rozwoju bakterii, które normalnie powinny zostać tam unicestwione. Niedokwaśność sprzyja więc rozwojowi patogenów chorobotwórczych i umożliwia im dotarcie do jelita cienkiego, gdzie mogą stać się przyczyną SIBO.
Inne czynniki predysponujące do rozwoju SIBO to:
- nieprawidłowości anatomiczne (np. uchyłki),
- obniżona odporność organizmu,
- współistniejące choroby autoimmunologiczne,
- antybiotykoterapia,
- silny stres,
- podeszły wiek,
- obecność schorzeń powodujących zaburzenia motoryki przewodu pokarmowego (m.in. neuropatia cukrzycowa, niedoczynność tarczycy, twardzina układowa).
Wpływ na rozwój SIBO ma również chirurgiczne usunięcie zastawki krętniczo-kątniczej lub jej niewydolność-jej zadaniem jest bowiem zapobieganie cofania się treści pokarmowej z jelita grubego z powrotem do cienkiego.
Jakie są objawy SIBO?
SIBO może powodować wiele różnorodnych symptomów, niekoniecznie związanych tylko z przewodem pokarmowym. Prawidłowe rozpoznanie stwarza więc wiele trudności, głównie za sprawą niespecyficznych objawów choroby. Co więcej, SIBO często bywa mylone z zespołem jelita drażliwego (IBS), któremu w większości przypadków towarzyszy, a także może być przyczyną jego powstawania. Szacuje się, że nawet 84% pacjentów spełniających kryteria IBS cierpi również na SIBO.
Wśród najczęstszych objawów SIBO wymienia się:
- Biegunki lub zaparcia, czasem występujące naprzemiennie,
- Tłuszczowe stolce,
- Wzdęcia,
- Gazy i odbijanie,
- Nudności,
- Ból brzucha i uczucie pełności po posiłku,
- Anemia,
- Problemy skórne (m.in. egzema, rumień guzowaty, trądzik różowaty),
- Alergie i nietolerancje pokarmowe,
- Stany zapalne stawów,
- Bóle głowy i migreny,
- Niepokój,
- Stany lękowe i depresyjne,
- Przewlekłe zmęczenie,
- Zaburzenia koncentracji,
- Niedobory składników odżywczych, m.in. witamin rozpuszczalnych w tłuszczach (A, D, E, K), żelaza i ferrytyny.
Sprawdź: Dieta w SIBO
Jakie są rodzaje SIBO?
Wyróżnia się kilka podtypów SIBO:
- wodorowe- przyczyną są bakterie wytwarzające gazowy wodór, których ilość w jelicie zwiększyła się ponad normę. Główny objaw SIBO wodorowego to biegunka.
- metanowe- przyczyną jest przerost tzw. archeonów- jednokomórkowych organizmów, które rozkładają dwutlenek węgla do metanu.Objawem dominującym są w tym wypadku zaparcia. Warto wiedzieć, że ten podtyp został właściwie wyodrębniony jako osobna jednostka chorobowa, określana skrótem IMO, czyli „zespołem rozrostu metanogenów w jelitach” (Intestinal Methanogen Overgrowth).
- mieszane (łączone)- jest to postać wodorowo-metanowa, w której nastąpił przerost zarówno bakterii, jak i archeonów. Objawy będą wówczas uzależnione od tego, które patogeny są bardziej dominujące. Często zdarza się również, że symptomy obydwóch podtypów SIBO występują naprzemiennie (na zmianę pojawiają się biegunki i zaparcia).
- siarkowodorowe- typ wywoływany przez bakterie produkujące siarkowodór. Charakterystyczne objawy dla tej postaci SIBO to gazy o zapachu siarki oraz biegunki.
Jak można wspomóc leczenie SIBO?
Podstawą leczenia SIBO jest odpowiednia dieta polegająca na eliminacji tych produktów, które mogą wzmagać objawy choroby. Aby zrobić to skutecznie i osiągnąć długofalowe efekty, warto skorzystać z pomocy dietetyka klinicznego. Profesjonalista pomoże określić, jakich pokarmów nie powinno się spożywać oraz co warto włączyć do diety, aby osiągnąć długofalową poprawę oraz trwale pozbyć się uciążliwych symptomów. Dietetyk ustala dietę dostosowaną konkretnie pod danego Pacjenta, ponieważ w przebiegu SIBO nadwrażliwość na niektóre produkty jest osobnicza. Innymi słowy- nie ma dwóch takich samych przypadków i każda osoba cierpiąca na SIBO inaczej zareaguje na te same pokarmy, dlatego jadłospis jest tworzony dla każdego Pacjenta indywidualnie. Odpowiednio ułożona dieta jest jednym z najważniejszych aspektów leczenia SIBO.
Sprawdź: Dietetyk Katowice
W niektórych przypadkach SIBO może doprowadzić do poważnych niedoborów witaminowych. Niepoprawnie działający przewód pokarmowy i schorzenia toczące się w jego obrębie powodują, że składniki odżywcze nie wchłaniają się prawidłowo ani z pożywienia, ani z doustnie przyjmowanych suplementów. Aby ominąć układ trawienny w procesie przyswajania witamin zaleca się stosowanie wlewów dożylnych. Kroplówka „Multiwitamina” to kompleks aż 12 witamin niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania organizmu. W jej skład wchodzą witaminy A, D3, E, C oraz szeroki wachlarz witamin z grupy B (B1, B2, B3, B5, B6, B7, B9, B12). Podanie dożylne sprawia, że składniki kroplówki trafiają bezpośrednio do krwiobiegu, dzięki czemu wchłaniają się niemal w stu procentach, co gwarantuje wyższą skuteczność i znacznie szybsze osiągnięcie efektu terapeutycznego niż w przypadku podaży doustnej. Jest to doskonałe rozwiązanie dla osób cierpiących na zaburzenia wchłaniania oraz ostre i przewlekłe choroby układu pokarmowego.