ul. Staromiejska 13a, Katowice Pn-Pt 8:00 - 18:00, Rejestracja Pn-Pt: 8:00 - 20:00 888 888 708
Glista ludzka – objawy, leczenie, profilaktyka
Zakażenia pasożytnicze to nadal aktualny problem, z jakim borykają się miliardy ludzi na całym świecie. W dużej mierze dotyczą one regionów słabo rozwiniętych, gdzie panują złe warunki sanitarne, a poziom edukacji i opieki zdrowotnej jest niewystarczający. Inne czynniki sprzyjające rozwojowi i rozprzestrzenianiu się pasożytów to m.in.: duże zagęszczenie ludności, klimat tropikalny i subtropikalny, podróże zagraniczne, kontakt ze zwierzętami (zwłaszcza bezpańskimi, które nie są na bieżąco odrobaczane), brak higieny oraz zanieczyszczenia wody i żywności. Najczęściej występującym pasożytem jelitowym wśród światowej populacji jest glista ludzka.
Potrzebujesz więcej informacji jak pozbyć się pasożytów z organizmu?
Zapraszamy do kontaktu: 32 630 40 10
Co to jest glista ludzka?
Glista ludzka (łac. Ascarislumbricoides) to pasożyt należący do gromady nicieni, bytujący w jelicie cienkim człowieka. Glista ludzka wywołuje chorobę zwaną glistnicą lub askariozą, będąca najczęstszą chorobą pasożytniczą na świecie. Pod względem częstości występowania, glista ludzka zajmuje 3. miejsce wśród wszystkich pasożytów występujących w Polsce. Z kolei 90% ludności zamieszkującej kraje strefy tropikalnej i subtropikalnej jest nosicielem tego pasożyta.
Człowiek jest jedynym żywicielem glisty ludzkiej. Pasożyt żywi się substancjami odżywczymi zawartymi w pokarmie trawionym w jelicie, a także krwią oraz nabłonkiem pokrywającym ścianę jelita, do której jest przyczepiony otworem gębowym. Samice glisty ludzkiej są większe od samców i mogą osiągać długość nawet do 40 centymetrów.
Jak można zarazić się glistą ludzką?
Glista ludzka składa nawet do 200 tysięcy jaj na dobę. Są one wydalane z organizmu wraz z kałem i mogą znaleźć się na roślinach jadalnych lub w wodzie. Do zakażenia glistą ludzką dochodzi na skutek spożycia zanieczyszczonego pokarmu lub wody jajami inwazyjnymi (zawierającymi larwy), a także w wyniku nieprzestrzegania zasad higieny osobistej (np. brak mycia rąk po wyjściu z toalety). Larwy wykluwają się w jelicie cienkim, przebijają jego ścianę i przedostają się do naczyń krwionośnych. Wraz z krwią wędrują do płuc, przenikają do pęcherzyków płucnych i docierają do tchawicy. Tam podrażniają nabłonek oddechowy, co wywołuje kaszel i odksztuszanie wydzieliny zawierającej żywe larwy. Połknięcie jej wraz ze śliną powoduje ich ponowną wędrówkę do jelita cienkiego, gdzie w ciągu 60-80 dni osiągają dojrzałość płciową i są zdolne do rozmnażania. Dorosłe glisty ludzkie mogą żyć w organizmie człowieka od roku do nawet dwóch lat, a jaja inwazyjne są zdolne do zakażania przez okres około pięciu lat.
Jakie są objawy zakażenia glistą ludzką?
Objawy zakażenia glistą ludzką zależą od ilości osobników zasiedlających organizm, od czasu trwania choroby oraz od miejsca, w którym bytują pasożyty. Pojedyncza glista ludzka może nie dawać żadnych jednoznacznych objawów chorobowych. Mimo to jej wydzieliny mają działanie toksyczne dla ludzkiego organizmu i indukują powstawanie reakcji alergicznych.
Do objawów ze strony przewodu pokarmowego zalicza się:
- Nawracające bóle brzucha,
- Wzdęcia,
- Nudności,
- Brak apetytu,
- Biegunka i/lub zaparcia,
- Spadek masy ciała.
Do objawów ze strony układu oddechowego zalicza się:
- Kaszel (nasilający się w nocy),
- Odksztuszanie wydzieliny (może być z domieszką krwi),
- Duszności,
- Ból gardła.
Inne objawy zakażenia glistą ludzką:
- Pokrzywka,
- Anemia,
- Obrzęki i/lub cienie pod oczami,
- Swędzenie skóry,
- Bóle głowy,
- Złe samopoczucie, apatia,
- Podwyższona temperatura ciała,
- Nasilenie objawów alergii,
- Bezsenność lub niespokojny sen,
- Nadpobudliwość,
- Zaburzenia neurologiczne,
- Stany zapalne w narządach, w których bytuje pasożyt (m.in. jelito, wątroba, płuca, pęcherzyk żółciowy),
- U dzieci: zahamowanie prawidłowego rozwoju psychofizycznego.
Jak można wykryć glistę ludzką w organizmie?
Diagnostyka laboratoryjna glisty ludzkiej jest bardzo trudna. Badanie kału na obecność jaj pasożytów jest obarczone dużym ryzykiem błędu, ponieważ mogą one zostać pomylone z cząstkami pokarmowymi, kawałkami niestrawionych roślin oraz skrobią. Badanie z krwi również nie jest wystarczająco dokładne.
Diagnostykę pod kątem robaczyc można przeprowadzić na biorezonansie komórkowym na aparacie MORA. Umożliwia on sprawdzenie obecności aż 21 różnych pasożytów, w tym: glisty ludzkiej, tęgoryjca dwunastniczego, bąblowca, przywry, toksoplazmozy, włośnicy, węgorka jelitowego i innych. Test zajmuje kilka minut, a wyniki są znane natychmiast. Jest to badanie całkowicie bezbolesne i nieinwazyjne, dlatego sprawdza się również w przypadku dzieci. Poza diagnostyką, urządzenie umożliwia także szybką i skuteczną terapię, dzięki której możliwe jest usunięcie pasożytów z organizmu, a także zapobiegnięcie ponownej kolonizacji. W niektórych przypadkach zaleca się uzupełnienie leczenia o odpowiednio skomponowane zioła lub środki farmakologiczne.
Dowiedz się więcej: Biorezonans komórkowy
Dodatkowym sposobem na usunięcie pasożytów z organizmu jest ozonoterapia. W trakcie zabiegu trójcząsteczkowy tlen mieszany jest z pobraną wcześniej krwią, a następnie oddawany bezpośrednio do krwiobiegu. Dzięki temu ozon ma szansę dotrzeć do wszystkich komórek ciała i zniszczyć chorobotwórcze patogeny. Ozon uważany jest za najsilniejszy środek wirusobójczy, bakteriobójczy i grzybobójczy, a ponadto skutecznie wspiera walkę z pasożytami zasiedlającymi ludzki organizm. Przyspiesza również regenerację ustroju po przewlekłym zakażeniu oraz poprawia odporność, dzięki czemu zapobiega kolejnym infekcjom.